Gran Canaria maart 2014.: GC03- Zware bergrit naar Mogan en Soria..

Een lastig daggeske.
Het weder blijft schitterend. Daarom gekozen voor een ritje dat me tot een hoogte van bijna 1.000 m zal brengen. Op deze hoogte is het iets koeler dan aan de zeekant. Alhoewel dit nog heel warm bleek te zijn.

Met mijn fiets in de lift en op de kamer.
Het hotel heeft geen fietsbergplaats. Alle toeristen hier hebben enkel belangstelling in een zetel aan het zwembad. Alhoewel er toch een tiental fietstoeristen logeren. De fiets is nog nooit zo goed verzorgd geworden. Men dient de fiets mee op de kamer te plaatsen. Geen probleem, we hebben 2 grote kamers. De slaapkamer waar men bijna kan in dansen. De living/salon is zodanig groot dat de fiets er zonder problemen kan staan. Dat is wel heel praktisch voor mijn organisatie.

Met de fiets naar de kamer.

De fiets in de lift.

Lastig daggeske.
De eerste 25 km ging in westelijke richting langs de kustweg GC500 via Arguineguin, Puerto Rico tot Puerto de Mogan. Van uit dit plaatsje ging het richting binnenland met een geleidelijke beklimming tot Mogan. Het vervolg van deze route is bij de mooiste berglandschappen die men zich kan voorstellen. Ontelbare haarspeldbochten tot op een hoogte van bijna 940m, met op sommige trajecten een stijging tot 12%. men noemt dat ook wel eens de Tauropas.

Prachtig gebergte, en leuk om te beklimmen.

We blijven lachen.

Het decor van vandaag.

De laatste 4 km is het wegdek iets slechter, maar geen probleem voor geoefende senioren. Het voordeel van lange beklimmingen is dat men ook lange afdalingen heeft. Il faut souffrit pour etre heureux is een Frans spreekwoord.

Naar rechts, richting Soria.

Het gedeelte naar rechts heeft een slecht wegdek, maar is gelukkig niet te lang, een 2 km.
Nog een nadeel: zonder zonneolie heeft men het zitten. Ik ben daarbij. Mijn armen staan een beetje te gloeien. Morgen smeren!